Στην περίπτωση της περιοδοντίτιδας η φλεγμονή δεν εντοπίζεται μόνο στα ούλα αλλά έχει επεκταθεί και κάτω από αυτά, στο οστό και στο συνδετικό ιστό που στηρίζει τα δόντια. Τα ούλα αποκολλούνται από τα δόντια με αποτέλεσμα τη δημιουργία θυλάκων στους οποίους συσσωρεύονται μικρόβια. Οι θύλακοι είναι χώροι σε σχήμα τσέπης που δημιουργούνται μεταξύ του ούλου και της ρίζας του δοντιού, λόγω της αποκόλλησης των ούλων από τα δόντια. Όσο εξαπλώνεται και αναπτύσσεται η πέτρα κάτω από τα ούλα, τόσο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού προσπαθεί να καταπολεμήσει τα βακτήρια.

Οι τοξίνες των μικροβίων και τα αμυντικά ένζυμα του ανοσοποιητικού συστήματος που μάχονται τη μόλυνση, αρχίζουν να καταστρέφουν τους περιοδοντικούς ιστούς που συγκρατούν τα δόντια στη θέση τους.

Στην αρχόμενη μορφή της νόσου παρουσιάζονται όλα τα συμπτώματα της ουλίτιδας και ταυτόχρονα έχει ξεκινήσει η καταστροφή του οστού. Εάν όμως, η αρχόμενη περιοδοντίτιδα δε θεραπευτεί, η καταστροφή στους ιστούς προχωρά, οι θύλακοι βαθαίνουν και η κατάσταση πλέον μεταβαίνει σε προχωρημένη περιοδοντίτιδα. Τα δόντια συνεχώς χαλαρώνουν και χωρίς άμεση περιοδοντική θεραπεία, ένα ή περισσότερα δόντια θα χαθούν.

Ποια είναι τα συμπτώματα της περιοδοντίτιδας;

Συχνά, άτομα με προχωρημένη περιοδοντίτιδα δε αντιλαμβάνονται κανένα σύμπτωμα και αγνοούν το πρόβλημά του, καθώς σε σπάνιες περιπτώσεις εμφανίζεται πόνος. Η διάγνωση των νόσων του περιοδοντίου τίθεται από τον οδοντίατρο ή τον περιοδοντολόγο, στα πλαίσια της τακτικής οδοντιατρικής εξέτασης. Ωστόσο, η ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων συμπτωμάτων από τα ακόλουθα, αποτελεί ουσιαστικό λόγο για να αναζητήσει κάποιος περιοδοντολογική εκτίμηση.

1. Αιμορραγία των ούλων κατά το βούρτσισμα ή μετά το βούρτσισμα. Η αιμορραγία των ούλων δεν είναι φυσιολογική κατάσταση, αλλά παθολογικό εύρημα.
2. Κόκκινα, πρησμένα ή ευαίσθητα ούλα
3. Κινητικότητα των δοντιών
4. Επίμονη κακοσμία του στόματος ή άσχημη γεύση
5. Υποχώρηση των ούλων ή αποκόλληση των ούλων από τα δόντια
6. Πύο ανάμεσα στο δόντι και στα ούλα
7. Δημιουργία μεγάλων κενών ανάμεσα στα δόντια και στα ούλα
8. Χαλάρωση, κούνημα ή αλλαγή στη θέση των δοντιών το τελευταίο διάστημα
9. Αλλαγές στο κλείσιμο των δοντιών ή αλλαγές στην εφαρμογή κάποιας γέφυρας

Τα παραπάνω συμπτώματα δε συνυπάρχουν πάντοτε στον ίδιο ασθενή, ενώ η έντασή τους δεν είναι ανάλογη με τη σοβαρότητα της νόσου.

Επιβαρυντικοί παράγοντες στην εμφάνιση περιοδοντίτιδας

Η περιοδοντίτιδα προκαλείται κυρίως από τη μικροβιακή πλάκα. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συμβάλουν στην εμφάνισή της, όπως:

• Το οικογενειακό ιστορικό ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας μπορεί να συντελεί στην εκδήλωση περιοδοντίτιδας.
• Οι κακές συνήθειες όπως το κάπνισμα δεν επιτρέπουν στα ούλα να αποκατασταθούν καλά από μόνα τους. Οι καπνιστές παρουσιάζουν 3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης βαριάς περιοδοντίτιδας καθώς και συχνότερες υποτροπές της νόσου.
• Ασθένειες, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, που διαταράσσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος ενδέχεται να επηρεάσουν την κατάσταση των ούλων. Ο κίνδυνος ανάπτυξης προχωρημένης περιοδοντίτιδας είναι αυξημένος κατά 2-3 φορές στους διαβητικούς ασθενείς.
• Ψυχολογικοί παράμετροι όπως άγχος, κατάθλιψη, δυσθυμία και αίσθημα μοναξιάς, σχετίζονται με την αυξημένη εμφάνιση περιοδοντικών νόσων. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι πιθανώς η αύξηση της ορμόνης κορτιζόλης που συμβαίνει σε καταστάσεις stress, να παίζει κάποιο ρόλο στην αυξημένη καταστροφή των περιοδοντικών ιστών.
• Οι ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, στην εφηβεία, στην εμμηνόπαυση και στη διάρκεια της έμμηνης ρύσης.
• Μερικά φάρμακα επηρεάζουν την υγεία της στοματικής κοιλότητας γιατί μειώνουν τη ροή του σάλιου, το οποίο προστατεύει τα δόντια και τα ούλα. Φάρμακα όπως το αντιεπιληπτικό Dilantin και τα Procardia και Adalat για τη στηθάγχη μπορεί να προκαλέσουν αφύσικο πρήξιμο των ούλων.
• Τοπικού παράγοντες, όπως τα στραβά δόντια, κακότεχνες προσθετικές εργασίες, που βοηθούν στην κατακράτηση μικροβιακής πλάκας μπορούν να παίξουν επιβαρυντικό ρόλο στη δημιουργία περιοδοντίτιδας.